“Franse Belevenissen”

Het navolgende verhaal is ingezonden door Peter van der Hooft.

Beste mensen, leden van Tour ‘75, mag ik mij even voorstellen: mijn naam is Peter van der Hooft, 53 jaar oud, uit Hoogezand. Je kunt me terugvinden in de cyclingdatabase.com als rijder voor W.V. Omega. Sinds 2013 rijd ik weer wedstrijden.  De afgelopen twee jaar ben ik vijf keer bij de beste tien geeindigd,  bij de Amateurs, Sportklasse en  Masters 50+. Kijk het gerust na. Maar daar wil ik jullie nu niet over vertellen. Ik heb afgelopen zomer een bijzondere ervaring gehad. Ik heb in Frankrijk een meerdaagse wielerkoers gereden.  De Cyclosportive. Daar heb ik bijzonder van genoten. En die ervaring wil ik met jullie delen.
Jullie weten, dat ik ook lid ben van Tour ’75. Laatst heb ik onze voorzitter, Harry Rijkens, verteld over mijn fietstocht. Hij was degene die mij aangemoedigd heeft om dit verhaal ook aan jullie te vertellen. Ik heb Paul gevraagd om me te helpen met opschrijven. Nou, hier komt het.
Afgelopen zomer werd mij gevraagd om van maandag 24 augustus tot donderdag 27 augustus mee te rijden met een groep zeer getalenteerde Franse jongens. Enkele jaren geleden was ik in contact gekomen met de ploegleider, Oscar. Ik had hem toen al laten weten dat ik wel geïnteresseerd was om in een dergelijke ploeg mee te rijden. Hij heeft dat onthouden, en toen ze iemand tekort kwamen, hebben ze mijn gevraagd af te reizen naar Grenoble.
Ik ben op vrijdag 21 augustus van Schiphol vertrokken. Om 13:00 was ik daar, in het hotel in Genève. Daar was de ploeg. We hebben zaterdag en zondag nog twee dagen kunnen trainen voor de ploegentijdrit op maandag, eerst intensief drie kwartier op de Tacx, daarna op 80% op de weg. ’s Middags, na de training, gingen we rusten en slapen. Ik reed op een Cervélo P5, met D2 DuraAce. Mooi materiaal. Ook die maandag volgden we dezelfde opbouw, eerst drie kwartier op de Tacx, tot zes minuten voor de start. Alles stond klaar, wij met zijn tienen, de ploegleiderswagen, met mecanicien en verzorging. En om 14:16 vertrokken we voor een rit van zo’n dertig kilometer. Die gasten konden rijden! Het was echt amateur-plus niveau, zeg maar van Continental-klasse. We reden 48,6 km/h gemiddeld. Dicht bij de finish kwamen we op één lijn naast elkaar, want ja, de zesde man telt. In totaal werden we 4e in het klassement.
De volgende dag hadden we een rit van 180 kilometer van Genève via Grenoble naar een finish op de top van de Croix de Fer. Er reden ongeveer zestien ploegen van tien man mee, waaronder ook een paar Nederlandse. Mijn fiets was nu een Cervélo S5, ook met D2 DuraAce. Mijn ploeggenoten spraken overigens amper Engels, en mijn Frans was nauwelijks beter dan hun Nederlands. Alleen Jean en Michèl konden zich in het Engels verstaanbaar maken. En Oscar, de ploegleider natuurlijk.
De derde dag was een toch rit van veel draaien en keren met onder andere de Alpe d’Huez. De vierde en laatste dag, donderdag, hebben we weer een rit van zo’n 180 kilometer gereden. Daarin kwam de Glandon voor. Deze dagen speelden zich af rondom Grenoble. Harry en Paul vroegen me naar de naam van deze wedstrijd.  Ze hadden het over een “Cyclosportive”. Dat zeiden ze elke keer. “Cyclosportive”. Nou, in elk geval heb ik goed gereden. En ik heb op deze dagen een mooie score neergezet. Op de tweede dag werd ik tweede, op de derde dag vijfde en op de vierde dag tweede. In het eindklassement had ik een vierde plek. Dat wilde ik jullie graag even vertellen.